ΑΘΛΗΤΙΚΑ

CHAMPIONS LEAGUE (3η αγωνιστική)

Επιστροφή στο Λονδίνο (vids)

Μετά τον περσινό χαμένο τελικό, η Ντόρτμουντ γύρισε στο Λονδίνο για μία τεράστια νίκη (2-1) επί της Αρσεναλ. Τα μοίρασαν Μίλαν-Μπαρτσα. «Τριάρα» η Τσέλσι.

Θα μπορούσες να πεις ότι κάτι της χρωστούσε η πρωτεύουσα της Αγγλίας. Στην τελευταία εκεί επίσκεψη της η Ντόρτμουντ είδε την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ να χάνεται στο 89'. Αυτή τη φορά όμως οι Γερμανοί θα επιστρέψουν από το Λονδίνο έχοντας στις βαλίτσες τους ένα «τρίποντο» που τους φέρνει σημαντικά πιο κοντά στην επόμενη φάση. Και μπορεί να είναι νωρίς για να γράφουμε για προκρίσεις κτλ., αλλά όταν νικάς 2-1 την Αρσεναλ στο «Εμιρεϊτς», τότε σίγουρα μπορείς να σκέφτεσαι πολύ πιο ευχάριστα το μέλλον σου στον θεσμό.

Οι φιλοξενούμενοι, με τον Γίργκεν Κλοπ τιμωρημένο στην εξέδρα, έκαναν εξαιρετική εμφάνιση και άξιζαν τους βαθμούς. Για την ακρίβεια δεν ήταν ένα από τα γνωστά επιθετικά ρεσιτάλ τους. Η αμυντική προσήλωση, η πιστή εφαρμογή της τακτικής και το killer ένστικτο που ούτως ή άλλως περισσεύει επιθετικά, έφεραν χαρές και πανηγύρια στην ομάδα από τη Βεστφαλία. Η Αρσεναλ πάλι σπατάλησε ένα ημίχρονο χωρίς να ξέρει τι να κάνει και στην επανάληψη, όταν και είχε τη μπάλα, δεν βρήκε τον παραμικρό διάδρομο για να απειλήσει.

Το κακό για τους Λονδρέζους ξεκίνησε νωρίς. Στο 16' ο Ράμσει έκανε το λάθος να ντριμπλάρει εκτός της περιοχής του. Ο Ρόις του έκλεψε τη μπάλα, την έδωσε στον Λεβαντόφσκι και εκείνος με τη σειρά του στον Μχιταριάν που πλάσαρε στην αριστερή γωνία του Σέζνι για 0-1. Οι γηπεδούχοι δεν είχαν απαντήσεις παρά μονάχα ένα μακρινό σουτ του Ροζίτσκι (36') που σταμάτησε στη γραμμή ο Χούμελς. Λίγο πριν έρθει το ημίχρονο όμως ισοφάρισαν απρόσμενα. Ο Σανιά (41' έκανε τη σέντρα από δεξιά και ενώ φαινόταν ότι θα καθαρίσει ένας εκ των Σούμποτιτς, Βαϊντενφέλερ, μπερδεύτηκαν (φταίει σίγουρα ο Γερμανός τερματοφύλακας) και μεταξύ τους πετάχτηκε ο Ζιρού για να φέρει το ματς στα ίσα.

Στο Β' οι Γερμανοί έπαιξαν πιο κλειστά και περίμεναν τη στιγμή τους. Φαινόταν πως θα την είχαν. Τα χρειάστηκαν βέβαια στο οριζόντιο δοκάρι του Καθόρλα (69'), αλλά στο 82' δικαιώθηκαν. Ο Γκρόσκοϊτς έκανε τη σέντρα και ο Λεβαντόφσκι με καταπληκτικό μονοκόμματο βολέ κέρασε πίκρα για τα γενέθλια (64 ετών) του Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός τεχνικός θα χρειαστεί να κάνει πλέον την υπέρβαση στο Ντόρτμουντ ή τη Νάπολη, ώστε να μπορέσει να ελπίζει για τα προημιτελικά.

Αρσεναλ: Σέζνι, Σανιά, Μέρτεσακερ, Κοσιελνί, Γκιμπς, Ροζίτσκι, Αρτέτα, Γουίλσιρ (58' Γουίλσιρ), Οζίλ, Ράμσεϊ (86' Μπέντνερ), Ζιρού

Ντόρτμουντ: Βαϊντενφέλερ, Σούμποτιτς, Χούμελς, Σμέλτσερ, Γκρόσκροϊτς, Σαχίν, Μπέντερ, Ρόις (87' Παπασταθόπουλος), Μπλαστσικόφσκι (66' Ομπαμεγιάνγκ), Μχιταριάν (66' Χόφμαν), Λεβαντόφσκι.

Βλέπει «16» η Νάπολι
Στο «Βελοντρόμ» οι Μασσαλοί έπαιζαν τις τελευταίες τους ελπίδες για κάτι καλό στον όμιλο ενώ οι Παρτενοπέι ήθελαν να επιστρέψουν στις νίκες μετά την ήττα από την Αρσεναλ και να διατηρήσουν αμείωτες τις ελπίδες για πρόκριση. Η Νάπολι του Ράφα Μπενίτεθ έκανε ακριβώς αυτό καθώς επικράτησε με 2-1 και τώρα περιμένει τους Γάλλους στο «Σαν Πάολο» για να πλησιάσει κι άλλο στους «16».

Οι Παρτενοπέι ήταν καλύτεροι από το ξεκίνημα έχοντας σε καλή βραδιά τον Μέρτενς αλλά όχι και τον Ιγκουαΐν, που στο 34' έχασε τεράστια ευκαιρία σε τετ α τετ. Στο 42', πάντως, έδωσε σωστά την μπάλα για τον Καγιεχόν κι αυτός με ωραία κίνηση και πλασέ έκανε το 0-1, πετυχαίνοντας το 8ο γκολ σε 12 ματς στο Champions League! Στο 58' ο Μπενίτεθ έβαλε τον Ζαπάτα αντί του Ιγκουαΐν και στο 67' ο Κολομβιανός φορ με υπέροχο σουτ έγραψε το 0-2 για τους Ναπολιτάνους! Η Μαρσέιγ προσπάθησε να αντιδράσει, πίεσε αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει (1-2) στο 86' με ωραίο σουτ του Αγιού.

Μαρσέιγ: Μανταντά, Ν' Κουλού, Μορέλ, Ντιαβαρά, Φανί (53' Αμπνταλά), Σεϊρού, Παγιέ (70' Τοβάν), Ρομάο, Βαλμπουενά, Ζινιάκ (76' Τ. Αγιού), Α. Αγιού.

Νάπολι: Ρέινα, Μάτζιο, Φερνάντεζ, Αρμέρο, Αλμπιόλ, Καγιεχόν, Χάμσικ (82' Ινσίνιε), Μπεχράμι, Ινλέρ, Ιγκουαΐν (58' Ζαπάτα), Μέρτενς (76' Μέστο).

6ος Ομιλος
Αποτελέσματα 
Αρσεναλ - Ντόρτμουντ 1-2 (41΄Ζιρού - 16' Μκιταριάν, 82' Λεβαντόφσκι)
Μαρσέιγ - Νάπολι 1-2 (86' Αγιού - 42' Καγιεχόν, 67' Ζαπάτα)

Βαθμολογία
1. Ντόρτμουντ 3 6 6-3 
2. Αρσεναλ 3 6 5-3
3. Νάπολι 3 6 4-4
4. Μαρσέιγ 3 0 2-7

Επόμενη αγωνιστική 6/11
Νάπολι - Μαρσέιγ
Ντόρτμουντ  - Αρσεναλ

5ος Ομιλος

Την... χτύπησε με Τόρες
Τα προβλήματα τραυματισμών ήταν πολλά για την Σάλκε, τα προβλήματα στην άμυνα ακόμη περισσότερα και ο Μουρίνιο κατάφερε να κερδίσει για πρώτη φορά γερμανική ομάδα εκτός έδρας (είχε 6 ήττες). Μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Φερνάντο Τόρες, που σκόραρε δύο γκολ και είχε και δοκάρι. Οι Λονδρέζοι ήταν καλύτεροι από το ξεκίνημα και κατάφεραν να πάρουν το προβάδισμα μόλις στο 5' με τον Ισπανό στην 22η εμφάνισή του με την Τσέλσι στο Champions League (μία περισσότερη από ότι με την Λίβερπουλ).

Οι γηπεδούχοι που... αναγκάστηκαν να παίξουν χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό δεν μπόρεσαν να επιβάλουν το παιχνίδι τους σε κανένα σημείο του ματς, απείλησαν ελάχιστα και φυσιολογικά η Τσέλσι τελείωσε το παιχνίδι στην επανάληψη στην αντεπίθεση, εκμεταλλευόμενη τα λάθη των παικτών του Κέλερ. Στο 51' η κεφαλιά του Τόρες σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Χίλντεμπραντ, ενώ στο 68' ο Ισπανός έκανε και το 0-2.

Ο Αζάρ έφυγε εκπληκτικά στην αντεπίθεση, άφησε στον Οσκάρ και εκείνος στον Τόρες, που από κοντά πέρασε και τον Χίλντεμπραντ πριν σκοράρει. Αυτή ήταν η 4η φορά που σκοράρει 2 γκολ σε 1 ματς του Champions League και η 1η εκτός έδρας... Το τελικό 0-3 ήρθε στο 87' με τον Αζάρ να φεύγει ξανά στην αντεπίθεση για το πρώτο του γκολ στο Champions League.

Σάλκε (Γενς Κέλερ): Χίλντεμπραντ, Ουτσίντα, Μάτιπ, Χέβεντες, Αόγκο, Νοϊστέντερ, Τζόουνς (71' Κολάσινατς), Μπόατενγκ (71' Σαλάι), Μάιερ (78' Γκορέτσκα), Ντράξλερ, Κλέμενς

Τσέλσι (Ζοσέ Μουρίνιο): Τσεχ, Ιβάνοβιτς, Κέιχιλ, Τέρι, Αθπιλικουέτα, Ραμίρες, Λάμπαρντ, Οσκάρ (83' Νταβίντ Λουίζ), Σίρλε (72' Μίκελ), Αζάρ (88' Ετό), Τόρες

Αρνητικό ρεκόρ η Στεάουα!
Τα... κατάφερε η Στεάουα και έσπασε το αρνητικό ρεκόρ του Τσάμπιονς Λιγκ, αφού έμεινε 12ο διαδοχικό ματς χωρίς νίκη στη διοργάνωση. Η πρωταθλήτρια Ρουμανίας δεν έχει επιτυχία τα 17 τελευταία χρόνια, αν και το 1-1 με τη Βασιλεία την αδικεί, μιας και είχε ευκαιρίες για κάτι καλύτερο... Βέβαια, από την εξέλιξη του ματς, μάλλον χαρούμενη είναι, μιας και ο Τάτου στο 88' ισοφάρισε τους Ελβετούς. Οι φιλοξενούμενοι ήταν αυτοί που μπήκαν δυνατά, αλλά Στρέλερ και Σαλαχ δεν βρήκαν στόχο.

Στη συνέχεια οι Ρουμάνοι πήραν τον έλεγχο, πίεσαν, αλλά Τανάσε και Γκεοργκιέφσκι δεν βρήκαν στόχο στις ευκαιρίες που τους δόθηκαν, ενώ στο 37' ο Λατοβλέβιτσι δεν στάθηκε ψύχραιμος να σκοράρει. Με το «καλημέρα» μπήκε ο Καπετάνος στο ματς, ωστόσο πριν γίνει απειλητικός, η Βασιλεία σκόραρε. Οι Ελβετοί στο 48' άνοιξαν το σκορ με γκολάρα του Ντίας και η εξαιρετική του έμπνευση από τα 25 μέτρα πάγωσε τους Ρουμάνους. Η Στεάουα βγήκε στην επίθεση, πίεσε, αλλά Τανάσε και Καπετάνος δεν έβρισκαν στόχο στις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν. Ωστόσο, τη λύτρωση έφερε στο 88' ο Τάτου που ισοφάρισε 1-1. 

Στεάουα (Ρεγκεκαμπφ): Ταταρουσάνου, Λατοβλέβιτσι, Σζουκάλα, Γκεοργκιέφσκι, Γκάρντος, Τανάσε, Μπουρτσεάνου, Πιντίλι (59' Φιλίπ), Στάντσιου (55' Τάτου), Πόπα, Πιοβατσάρι (46' Καπετάνος)
Βασιλεία (Γιακίν): Σόμερ, Σαφάρι (68' Ξάκα), Βόσερ, Ιβάνοφ, Σχερ, Στόκερ, Ντίας, Ντιέ (Αγιέτι), Φρέι, Σαλάχ, Στρέλερ (Ελ Νενί)

Αποτελέσματα 
Στέαουα - Βασιλεία 1-1 (88' Τατού - Ντίας)
Σάλκε - Τσελσι 0-3 (5',68' Τόρες, 87' Αζάρ)

Βαθμολογία
1. Τσέλσι 3 6 8-2
2. Σάλκε 3 6 4-3
3. Βασιλεία 3  4 3-3 
4. Στεάουα 3 1 1-8

Επόμενη αγωνιστική 6/11
Τσέλσι - Σάλκε
Βασιλεία - Στεάουα

7ος Ομιλος

Η μέθοδος των... τριών
Ως τιμωρημένος δεν είχε γευτεί την χαρά της συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στη Βιέννη λοιπόν ο Ντιέγκο Κόστα πήρε την πρώτη γεύση του από τα ευρωπαϊκά σαλόνια. Την πρώτη γεύση όμως πήραν και οι αντίπαλοι του για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Το πρώτο «θύμα» η Αούστρια που είδε τον Βραζιλίανο επιθετικό να βάζει δύο γκολ και να οδηγεί την Ατλέτικο στο εύκολο 3-0 και στο παρθενικό 3Χ3 της ιστορίας της στον θεσμό. Στο 8' ο Κόκε μοίρασε στον Φιλίπε Λουίς και εκείνος με τη σειρά του στον Ραούλ Γκαρθία που περίμενε στο πέναλτι για το 0-1. Στο 20' ο Ντιέγκο Κόστα έβαλε ένα πολύ όμορφο τέρμα, κάνοντας 20 μέτρων επέλαση και με προσποιήσεις και ωραίο πλασέ έκανε το νταμπλ για την ομάδα του. Στο 38' οι Αυστριακοί απείλησαν με το οριζόντιο δοκάρι του Χόσινερ, αλλά στο 53' ο Ντιέγκο Κόστα επανήλθε με πλασέ κάτω από το σώμα του αντίπαλου τερματοφύλακα, για να φέρει τους Μαδριλένους ουσιαστικά στην επόμενη φάση.

Αούστρια Βιέννης: Λίντνερ, Ρόγουλι, Ορτλεχνερ, Σάτνερ, Μάντερ, Χόλαντ, Ντίλαβερ, Ρόγερ (85' Λέοβατς), Γιουν (75' Σπιριντόνοβιτς), Χόσινερ, Στάνκοβιτς (13' Κίεναστ)

Ατλέτικο Μαδρίτης: Κουρτουά, Φιλίπε Λουίς (46' Ινσούα), Χουανφράν, Αλντερβάιρελντ, Μιράντα, Κόκε, Τιάγκο, Ραούλ Γκαρθία (81' Αντριάν), Γκάμπι, Αρντά Τουράν, Ντιέγκο Κόστα (Κριστιάν Ροδρίγκες).

«Σκότωσε» τους Δράκους
Η Ζενίτ έβαλε δύσκολα στον εαυτό της, η Πόρτο το πάλεψε όσο μπορούσε, καθώς έπαιζε από το 6' με 10 παίκτες και τελικά οι Ρώσοι έφυγαν από την Πορτογαλία με νίκη 1-0. Το παιχνίδι ξεκίνησε με τις χειρότερες προϋποθέσεις, καθώς στο 5' ο Ερέρε αντίκρισε κίτρινη για φάουλ στον Χουλκ και στην εκτέλεση του Βραζιλιάνου βγήκε πιο γρήγορα από το τείχος για να δει και δεύτερη στο ντεμπούτο του στο Champions League! Παρά το γεγονός ότι τις προηγούμενες ημέρες έγινε πολύς λόγος για την επιθετική τριπλέτα των Ρώσων, Χουλκ, Ντάνι και Αρσάβιν δεν μπόρεσαν σε κανένα σημείο να δείξουν ότι η Ζενίτ έχει το πάνω χέρι.

Ίσα-ίσα που οι γηπεδούχοι ακόμη και με παίκτη λιγότερο είχαν δύο δοκάρια, ένα με τον Λούτσο στο πρώτο μέρος και ένα με τον Βαρέλα στο δεύτερο! Οι φωνές του Σπαλέτι δεν έπιασαν τόπο, από το 60' και μετά οι παίκτες του Φονσέκα – όπως ήταν λογικό – άρχισαν να κουράζονται κι όμως οι φιλοξενούμενοι έμοιαζαν να μην... θέλουν να ανεβάσουν ρυθμό. Η επιστροφή του Χουλκ στο «Ντραγκάο» ήταν «αγχώδης», με τον Βραζιλιάνο να απειλεί μόνο με μακρινά σουτ και τελικά η υπομονή της Ζενίτ απέδωσε στο 85', όταν μετά από δική του σέντρα ο Κερζακόβ με κεφαλιά άνοιξε το σκορ για το 0-1! Η τελευταία καλή στιγμή ανήκε στην Πόρτο, με τον Λοντίγκιν να βγάζει το σουτ του Βαρέλα στο τέλος και τους Ρώσους να παίρνουν τους 3 βαθμούς.

Πόρτο (Πάουλο Φονσέκα): Έλτον, Ντανίλο, Μανγκαλά, Οταμέντι, Άλεξ Σάντρο, Ερέρα, Λούτσο (87' Τζίλας), Φερνάντο, Ζοσουέ (75' Ντεφούρ), Λικά (53' Βαρέλα), Τζ. Μαρτίνες

Ζενίτ (Λουτσιάνο Σπαλέτι): Λοντίγκιν, Ανσάλντι, Λόμπαρτς, Νέτο, Σμόλινκοβ (81' Κρισίτο), Σιρόκοβ (74' Κερζακόβ), Σάτοβ, Φαϊζούλιν Ντάνι, Χουλκ, Αρσάβιν (65' Ζιριάνοβ)

Αποτελέσματα 
Πόρτο - Ζενίτ 0-1 (85' Κερζακόβ)
Αούστρια  - Ατλέτικο  0-3 (8΄Γκαρσία, 20', 53' Ντιέγκο Κόστα)

Βαθμολογία
1. Ατλέτικο 3 9 8-2
2. Ζενίτ 3 4 2-3 
3. ​ Πόρτο 3 3 2-3
4. Αούστρια 3 1 0-4

Επόμενη αγωνιστική 6/11
Ατλέτικο - Αούστρια 
Ζενίτ - Πόρτο

8ος Ομιλος

Στα ίσα στο «Σαν Σίρο»
Για τρίτη σερί χρονιά Μίλαν και Μπαρτσελόνα συναντήθηκαν στη φάση των ομίλων του Champions League, με τους Μπλαουγκράνα να μην κερδίζουν ούτε φέτος. Οι Ιταλοί προηγήθηκαν νωρίς με τον Ρομπίνιο, όμως οι Καταλανοί ισοφάρισαν με τον Μέσι, με το 1-1 να μένει μέχρι το τέλος.

Στο 9' ο Μασεράνο κανε τραγικό λάθος δίνοντας τη μπάλα στον Ρομπίνιο, ο Βραζιλιάνος τα έβαλε στα ίσα με τον Πικέ σώμα με σώμα, έδωσε στον Κακά, εκείνος του επέστρεψε και ο «Ρόμπι» στο τετ α τετ με τον Βαλδές έκανε το 1-0. Η Μπάρτσα απείλησε πρώτα στο 19' με φάουλ του Μέσι, ο οποίος στο 23' ισοφάρισε μετά από λάθος στο κέντρο της Μίλαν και πάσα του Ινιέστα για το 1-1.

Αυτό ήταν το γκολ Νο6 του Αργεντινού κόντρα στην Μίλαν, με τον Αμέλια να γίνεται ο πορτιέρο Νο96 που βλέπει τη μπάλα στα δίχτυα του από τον Λέο. Ο Μέσι έφτασε τα 63 γκολ στο Champions League σε 81 αγώνες και έχει μπροστά του μόνο τον Ραούλ (71 σε 42 ματς).

Στο 28' οι 7 φορές πρωταθλητές Ευρώπης βρέθηκαν κοντά στο γκολ, όμως μετά την τραγική έξοδο του Βαλδές σε κόρνερ του Ρομπίνιο, ο Μεξές με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα άουτ. Στο 39' ο Αλέξις και το 45' ο Νεϊμάρ έχασαν ευκαιρίες τους πρωταθλητές Ισπανίας, όμως το σκορ δεν άλλαξε, όπως δεν άλλαξε και στο δεύτερο μέρος.

Η Μπαρτσελόνα μπορεί να έφτασε την κατοχή στο 72% όμως δεν μπόρεσε να νικήσει για δεύτερη φορά τον Αμέλια. Ο Νεϊμάρ τα βρήκε πολύ σκούρα με τον σούπερ γρήγορο Αμπάτε και ήταν πολύ μέτριος, με αποτέλεσμα να γίνει στο τέλος αλλαγή. Στο 63' στο ματς πέρασε ο Μάριο Μπαλοτέλι, που όμως βρέθηκε μετρημένες φορές με τη μπάλα και δεν μπόρεσε να κάνει κάτι της προκοπής.

Τη μεγαλύτερη ευκαιρία στην επανάληψη την έχασε η Μίλαν στο 52' όταν ο Μουντάρι με τρομερή πάσα είπε πάρε-βάλε στον Ρομπίνιο, που προσπάθησε να βρει τη μπάλα στον βηματισμό του, όμως αντί για αυτό βρήκε... αέρα και κατέστρεψε τη φάση. Στο 54' ο Ινιέστα από το πέναλτι νικήθηκε από τον Αμέλια και στο 70' ο Αντριάνο δεν πρόλαβε να κάνει καλό κοντρόλ και σούταρε άουτ.

Η Μίλαν πήγε στους 5 βαθμούς και η Μπαρτσελόνα στους 7, με τις δύο να είναι στο «1-2» του 8ου ομίλου της κορυφαίας διοργάνωσης.

Μίλαν (Μασιμιλιάνο Αλέγκρι): Αμέλια, Μεξές, Ζαπάτα, Αμπάτε, Κονστάντ, Μουντάρι, Ντε Γιονγκ, Μοντολίβο, Μπίρσα (80' Πόλι), Κακά (71' Εμάνουελσον), Ρομπίνιο (64' Μπαλοτέλι).

Μπαρτσελόνα (Τάτα Μαρτίνο): Βαλδές, Αλβες, Αντριάνο, Πικέ, Μασεράνο, Μπουσκέτς, Τσάβι, Ινιέστα, Σάντσες (74 Φάμπρεγας), Νεϊμάρ (81' Πέδρο), Μέσι.

Πρώτη νίκη για Σέλτικ
Μετά τις ήττες από Μίλαν και Μπαρτσελόνα, η ομάδα του Γιώργου Σαμαρά παρά τις απουσίες υπέταξε με 2-1 τον Αγιαξ στην Γλασκώβη και πήρε προβάδισμα για το... Europa League. Οι Καθολικοί αν και δεν είχαν επιβάλλει τον ρυθμό τους άνοιξαν το σκορ με (ανύπαρκτο) πέναλτι του Φόρεστ στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους (1-0) και πήραν σαφές προβάδισμα νίκης στο 54' σουτ του Καγιάλ, το οποίο κόντραρε και ξεγέλασε τον Σίλεσεν (2-0). Στο 88' για την Σέλτικ αποβλήθηκε ο Μπιτόν, όμως το μόνο που κατάφεραν να κάνουν οι Ολλανδοί ήταν να μειώσουν στο 94' με το εξαιρετικό σουτ του Σένε εκτός περιοχής (2-1). Ο Αγιαξ μετά από τρεις αγώνες, δεν έχει βαθμό...

Σέλτικ (Νιλ Λένον): Φόρστερ, Ισαγίρε, Μάλγκριου, Λούστιχ (77' Μπιτόν), Αμπροουζ, Φαν Ντάικ, Καγιάλ (71' Λέντλεϊ), Φόρεστ, Σαμαράς, Στόουκς, Πούκι (91' Αμίντο Μπαλντέ).

Αγιαξ (Φρανκ Ντε Μπουρ): Σίλεσεν, Μπλιντ, Βέλτμαν, Φαν Ράιν (80' Σένε), Ντένσβιλ, Πόουλσεν (67' Μπόιλεσεν), Σίεμ Ντε Γιονγκ, Σερέρο, Σίγκπορσον, Αντερσεν, Φίσερ (74' Ντε Σα).

Αποτελέσματα 
Σέλτικ - Αγιαξ 2-1 (45' πεν. Φόρεστ, 54' Καγιάλ - 90' Σκένε)
Μίλαν - Μπαρτσελόνα 1-1 (9' Ρομπίνιο - 24' Μέσι)

Βαθμολογία
1. Μπαρτσελόνα 3 7 6-1
2. Μίλαν 3 5 4-2
3. Σέλτικ 3 3 2-4 
4. Αγιαξ 3 1 2-7

Επόμενη αγωνιστική 6/11
Μπαρτσελόνα - Μίλαν
Αγιαξ - Σέλτικ

 gazzetta.gr 

«Δεν περίμενα να φύγω ποτέ»!

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μίλησε για όλα! Από τη συνάντηση του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τους «αιώνιους» και τον Βασίλη Σπανούλη, μέχρι τη νέα πρόκληση με την Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ και τον στόχο του όταν αφήσει τους πάγκους.  

Ο Σέρβος τεχνικός της Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ παραχώρησε την πρώτη συνέντευξη του σε ελληνικό Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης, μετά την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό.

Ο οκτάκις πρωταθλητής Ευρώπης συζήτησε με τους Βασίλη Σκουντή και Ρήγα Δάρδαλη για τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τον Βασίλη Σπανούλη, τον νεαρό Κενάν Σιπάχι και την Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, ενώ μίλησε για το που φαντάζεται τον εαυτό του σε λίγα χρόνια όταν αποφασίσει να αφήσει τους πάγκους.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Ζοτς στο «Pick N' Roll» στον OTE TV:

- Είσαι έτοιμος για την πρώτη σου συνέντευξη στα Ελληνικά;

- Όχι, φυσικά όχι.

- Παρεμπιπτόντως παρατήρησα ότι ο Τζόρτζε είναι πολύ καλός σουτέρ, όπως εσύ (ΣΣ: γέλια)

- Δεν ξέρω, δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ. Παίζει, αλλά έχω ανθρώπους που μιλάνε μαζί του για όλα. Είναι πολύ νέος και τον αφήνω να ζει και να έχει μια φυσιολογική ζωή.

- Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί, να είναι ο γιος του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς;

- Καθόλου δύσκολο, γιατί να είναι δύσκολο. Είναι ένα φυσιολογικό παιδί, πιστεύω ότι κι εγώ είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, οπότε απλά είναι τα πράγματα.

- Ναι κόουτς, αλλά πόσο δύσκολο είναι να έρθεις σε μια ομάδα που δεν έχει κατακτήσει κάτι και η οποία πέρυσι είχε μεγάλες προσδοκίες αλλά απέτυχε. Και τώρα που έρχεσαι εσύ, αφού σε ήθελαν απεγνωσμένα, μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα, δεν νιώθεις πίεση; Μετά από όσα έχεις πετύχει με τον Παναθηναϊκό, μετά από τόσα τρόπαια και τόσο μεγάλη πίεση;

- Ακούστε, αυτή είναι η ερώτηση που μου έχουν κάνει όλοι εδώ πέρα. Για την πίεση και για τους στόχους. Κανείς δεν βάζει σε μένα, μεγαλύτερη πίεση από αυτή που βάζω εγώ στον εαυτό μου. Είναι τόσο απλό. Το έχω ζήσει αυτό, από τον πρώτο μου χρόνο στην Παρτίζαν. Όλα τα χρόνια έχεις κάποιου είδους πίεση. Τελικά πιστεύω ότι η πίεση δεν κάνει κακό. Η πίεση είναι κάτι που σε βοηθάει να δουλέψεις πολύ σκληρά και ξέρετε γιατί δεν την αισθάνομαι: Προσπαθούσα πάντα να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου. Οπότε αν αυτό συμβαίνει, νιώθω εντάξει με τον εαυτό μου. Οπότε για μένα δεν υφίσταται κανενός είδους πίεσης. Έτσι έχουν τα πράγματα.

- Ναι αλλά μετά από τόσα χρόνια που δεν έχουν κατακτήσει τίποτα στην Ευρώπη, υπάρχει η ιδέα ότι σε περιμένουν σαν Μεσσία.

- Φίλε, καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί με υπέγραψαν. Δεν είναι μυστικό. Με υπέγραψαν για να προσπαθήσω να πετύχω κάτι σημαντικό στην Ευρωλίγκα, αλλά κι εδώ στις εγχώριες διοργανώσεις. Θα προσπαθήσω. Θα δούμε τι θα πετύχω, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε βήμα βήμα. Συνήθως η προετοιμασία είναι 42 μέρες, δηλαδή έξι εβδομάδες. Σε αυτό το διάστημα έχεις 50 προπονήσεις και 12 φιλικά ματς. Ξεκίνησα, λοιπόν, τη σεζόν με το πρώτο επίσημο ματς για το Κύπελλο, παίξαμε τρία συνεχή εκτός έδρας, με τέσσερις προπονήσεις (από 50) και κανέναν φιλικό αγώνα. Ενώ κανονικά πρέπει να έχουμε παίξει 12. Έτσι, λοιπόν, έχει η κατάσταση, αλλά δεν έχουμε χρόνο να κλαίμε. Ξέρω ότι είναι πολύ σκληρό για τους παίκτες, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να δουλέψουμε και για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε. Μέρα με τη μέρα, προπόνηση με την προπόνηση, για να δούμε κάποια βελτίωση στο έργο μας.

- Υπάρχει κάποια ομοιότητα μεταξύ της δουλειάς σου εδώ, που μόλις άρχισε, και της προηγούμενης δουλειάς η οποία είναι πολύ πετυχημένη;

- Η ομοιότητα είναι το μπάσκετ. Είναι η ίδια δουλειά και αυτό είναι πολύ... ίδιο. ΟΚ, πρέπει να πω ότι το καλοκαίρι ήταν πολύ περίεργο για μένα, γιατί δούλεψα μόνο με τους νεαρούς παίκτες. Απ’ όλους αυτούς, μόνο δύο ήταν παρόντες σε όλες τις προπονήσεις. Ο Μέλι Μαχμούτογλου και ο νεαρός ο Αιμπέργκ Ολμάζ. Οπότε όλοι για διαφορετικούς λόγους έρχονταν κι έφευγαν. Μια μέρα ήταν 19 παίκτες στην προπόνηση και την επόμενη μέρα πέντε. Μετά πάλι ήταν εννέα, 11, καταλαβαίνεις πως ήταν. Τέλος πάντων, με το επιτελείο μου δουλέψαμε και ήμουν πολύ χαρούμενος. Η ομοιότητα είναι πάντα αυτή: Η συνεργασία κάποιες φορές είναι καλή, κάποιες άλλες όχι.

- Κόουτς το καλοκαίρι υπήρξε σοβαρή πιθανότητα για σένα να πας στο ΝΒΑ;

- Όχι, ειλικρινά όχι. Υπήρξαν ας πούμε κάποιες φήμες γι’ αυτό και δύο ομάδες μίλησαν όχι απευθείας με εμένα, αλλά με μάνατζερς. Κάποιες απ’ αυτές σκέφτονταν κάποιο είδος συνέντευξης, να πάω δηλαδή εκεί και να περάσω από συνέντευξη. Είπα ότι συνέντευξη κάνω με δημοσιογράφους. Όχι με... ξέρετε. Οπότε αν θέλετε να μιλήσετε μαζί μου, πρώτα απ’ όλα έρχεστε εδώ. Και δεύτερον αν κάποιος με θέλει, ξέρει τα πάντα για μένα. Οπότε τι άλλο, να μιλήσουμε για ποιο πράγμα; Αν είμαι έτοιμος, αν ξέρω τη δουλειά μου; Αυτό είναι πολύ περίεργο. Σε κάθε περίπτωση, ήμουν έτοιμος να συναντήσω ανθρώπους και να μιλήσω. Αλλά σοβαρά κανείς δεν τηλεφώνησε απευθείας σε μένα. Είπαν στους μάνατζερς να είμαι έτοιμος και τέτοια πράγματα Αλλά ποτέ δεν το σκέφθηκα σοβαρά, μέχρι κάποιος να μου μιλήσει απευθείας.

- Θα ήσουν ενθουσιασμένος να πας εκεί. Μπορεί στο μέλλον να υπάρξει ευκαιρία, είσαι ακόμα νέος.

- Ευχαριστώ πολύ, το ελπίζω.

- Παρά τα γκρίζα μαλλιά σου, αλλά είσαι ακόμα νέος...

- Ναι βέβαια, το ελπίζω. Το πιο σημαντικό είναι ότι αισθάνομαι νέος. Το θέμα είναι ότι μετά την εμπειρία που είχαμε και ήταν καλή για μένα και τον Δημήτρη (Ιτούδη) στους Ντιτρόιτ Πίστονς, είπα ότι είμαι έτοιμος να προπονήσω εκεί. Γιατί πριν από αυτό, ήταν δύσκολο για μένα να πω κάτι τέτοιο. Όταν έχεις μια εμπειρία, πάντα σε βοηθάει σε οποιαδήποτε απόφαση. Αυτό ήταν το βασικό ζήτημα. Τώρα ξέρω ότι δεν θα έχω κανένα πρόβλημα να προπονήσω εκεί και πιστεύω όχι μόνο εγώ, αλλά πολλοί Ευρωπαίοι προπονητές. ΟΚ; Πολλοί Ευρωπαίοι προπονητές έχουν ποιότητα να πάνε εκεί. Το θέμα είναι αν αυτοί οι άνθρωποι από το ΝΒΑ μια μέρα αποφασίσουν να πάρουν έναν κόουτς...

- Αν θα του δώσουν ελευθερία;

- Ναι να του δώσουν ελευθερία να δουλέψει και να εμπιστευτούν τον προπονητή από την Ευρώπη. Ελπίζω ότι μια μέρα θα το κάνουν. Μόνο αυτό.

- Δεν θα είναι μια εγωιστική απάντηση, αλλά πιστεύεις ότι αξίζεις να είσαι ο πρώτος;

- Όχι δεν θα σκεφτόμουν ποτέ κάτι τέτοιο. Δεν είναι στο μυαλό μου, δεν είναι σημαντικό για μένα. Για μένα ειλικρινά, το μυαλό μου τώρα είναι μόνο στη Φενερμπαχτσέ. Αυτό σκέφτομαι, είμαι εδώ, έχω συμβόλαιο για δύο χρόνια και όπως λέω σε όλο τον κόσμο, το συμβόλαιο είναι ένα πράγμα, αλλά η πραγματική ζωή είναι κάτι διαφορετικό. Συνεπώς δουλεύω πολύ σκληρά εδώ, θα συνεχίσω να το κάνω κι ας δούμε τι θα συμβεί. Το μυαλό μου είναι μόνο εδώ και δεν ούτε καν χρόνο να σκεφτώ κάτι άλλο. Κι αυτό είναι, είναι... Ας μην χρησιμοποιήσω την λέξη που σας αρέσει πολύ στην Ελλάδα.

- Κόουτς μετά τον Παναθηναϊκό, σκέφτηκες απλά να αποσυρθείς; Γιατί τα έχεις όλα στη ζωή σου: επιτυχίες, λεφτά, καλή οικογένεια. Κι είσαι πολύ νέος, απλά να απολαύσεις τη ζωή.

- Κοιτάξτε, μετά την απόφαση μου να φύγω από τον Παναθηναϊκό, αποφάσισα ένα χρόνο να μην δουλέψω και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την απόφαση. Έκανα τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ. Ήμουν με την οικογένεια μου περισσότερο χρόνο, με τους φίλους μου, έκανα πολλά διαφορετικά πράγματα και συνάντησα τους ανθρώπους τους οποίους δεν μου ήταν εύκολο να συναντήσω. Αλλά ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου να μην επιστρέψω.

- Δεν υπάρχει ζωή χωρίς μπάσκετ;

- Όχι υπάρχει ζωή χωρίς μπάσκετ! Πέρσι πίστεψε με, δεν παρακολούθησα τόσο πολύ μπάσκετ. Ήμουν παρών στο Ισπανικό Κύπελλο, είδα ένα παιχνίδι...

Στο Λονδίνο...

- Ναι στο Λονδίνο, το ματς στο οποίο μας είχαν καλέσει οι Ντιτρόιτ Πίστονς, το φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας και δύο αγώνες μεταξύ της Παρτιζάν και του Ερυθρού Αστέρα στους τελικούς του Σερβικού πρωταθλήματος. Μόνο αυτά, ίσως δέκα παιχνίδια. Τίποτα άλλο και ήμουν πολύ χαρούμενος χωρίς μπάσκετ.

- Άλλαξες τίποτα στην προσέγγιση σου στο μπάσκετ.

Θυμάμαι ότι όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης έμεινε ένα χρόνο εκτός μπάσκετ και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, άλλαξε τελείως το μυαλό του και την προσέγγιση του στο μπάσκετ.

- Μικρά πράγματα. Όχι πάρα πολλά.

- Όπως;

- Πρώτα απ’ όλα έχω διαφορετικούς παίκτες απ’ αυτούς που είχα στον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ανάλογα με την ποιότητα των παικτών, αλλάζεις κάποια πράγματα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Η εμπειρία στο ΝΒΑ με βοήθησε να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν και πιστεύω ότι έχουν κάποια καλά πράγματα, όπως πιστεύω ότι έχουν και κάποια άσχημα πράγματα. Συνεπώς πάντα παίρνεις κάποια πράγματα που σου αρέσουν και που είναι εφικτό να κάνεις εδώ στην Ευρώπη. Υπό αυτή την έννοια άλλαξα. Κάθε ευκαιρία που έχεις να μιλάς με τους ανθρώπους για μπάσκετ, κάθε σεμινάριο που έκανα πέρσι, σε βοηθά να αλλάξεις μερικές λεπτομέρειες και να τις εφαρμόσεις στους παίκτες σου.

Το έχω πει πολλές φορές: Οι παίκτες δεν καταλαβαίνουν μερικές φορές γιατί ένας προπονητής, κάνει μια άσκηση, η βάζει νέα πράγματα. Δεν είναι απαραίτητο να καταλαβαίνουν τα πάντα.

- Ακόμα μαθαίνεις;

Φυσικά. Δια βίου μάθηση.

Μαθαίνεις από τους παίκτες ηλικίας 15-16χρονών που έχουν μαζευτεί στην ομάδα; Νομίζω είναι η πρώτη φορά στην καριέρα σου που δουλεύεις με τέτοια πίστη στο νέο αίμα.

Ήταν διαφορετικό στον Παναθηναϊκό. Υπήρχαν και εκεί ορισμένοι νεαροί παίκτες και όπως θα θυμάστε έδινα ευκαιρίες να παίζουν. Θυμάμαι το τελευταίο ματς του Αλβέρτη που είπα στον Καραμολέγκο να μπει...Πρέπει να ήταν η πρώτη αλλαγή και με κοιτούσε απορημένος σα να με ρωτάει.. «εγώ σίγουρα;»Το ίδιο συνέβη και στο ματς με την Οκλαχόμα τώρα. Τους ενημέρωσα στο ημίχρονο πως θα παίξουν όλοι, να είναι έτοιμοι. Είναι πολύ σημαντικό γι' αυτούς να καταλάβουν πως ο προπονητής τους έδωσε την δυνατότητα να παίξουν μπροστά σε τόσο μεγάλο κοινό κόντρα σε μια από τις καλύτερες ομάδες του ΝΒΑ. Θα το θυμούνται σε όλη τους τη ζωή. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Θα συνεχίσω να τους δίνω ευκαιρίες και κάποιοι εξ αυτών θα είναι με την ομάδα μέσα στη σεζόν, θα δουλέψουν μαζί μας και τα πάντα θα εξαρτηθούν από τους ίδιους. Αν είναι αφοσιωμένοι και έτοιμοι, είμαι έτοιμος και εγώ να τους βοηθήσω.

Μετά από ένα χρόνο αποχής από τον Παναθηναϊκό, μπορείς να πεις τι συνέβη, διότι ποτέ δεν αποκάλυψες γιατί έφυγες..

Δεν έχω κάτι νέο να πω. Ό,τι είχα δηλώσει και τότε. Είμαι πολύ ευτυχής γιατί συνεχίζω να έχω εξαιρετικές σχέσεις με όλους και όπως γνωρίζετε είμαι πολίτης των Αθηνών.

Συνεπώς, ο Παναθηναϊκός θα είναι πάντα η ομάδα μου. Πάντα θα είναι στην καρδιά μου.

-Ήταν θέμα πεπρωμένου το να αποχωρήσεις μετά από 13 χρόνια, γιατί κανένας δεν πίστευε πραγματικά πως μια μέρα θα έφευγες από τον Παναθηναϊκό..

- Πράγματι και εγώ αυτό πίστευα. Όμως η ζωή δίνει τις απαντήσεις για τα πάντα. Καινούργιες εμπειρίες και ποτέ μη λες ποτέ. Συνέβη όπως συνέβη, όμως ήταν μια απόφαση την οποίο κρίνω ως την καλύτερη για όλους. Για μένα, για το σύλλογο... για όλους. Άλλωστε πέρυσι ο Παναθηναϊκός είχε καταπληκτική σεζόν. Κατέκτησε δύο τρόπαια στην Ελλάδα και κατά την άποψη μου είχε πολύ καλή σεζόν στην Ευρωλίγκα, άρα ήταν καλό και για τον Παναθηναϊκό αυτό που έγινε.

-Εάν κατά τύχη συναντήσεις το Δημήτρη Γιαννακόπουλο θα είναι περίεργο ως συναίσθημα;

-Όχι. Συνάντησα το Δημήτρη Γιαννακόπουλο πέρυσι. Τον είδα, μιλήσαμε και έχουμε επαφή. Τα πάντα μεταξύ μας είναι μια χαρά.

- Κόουτς μπορείς να μας δώσεις τις απόψεις σου για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό την εφετινή σεζόν;

- Είδα λίγο τον Ολυμπιακό στο τουρνουά της Κωνσταντινούπολης. Έχει αλλάξει η ομάδα, αλλά συγχρόνως έχουν ένα κορμό που παίζει μαζί για χρόνια, οπότε θα διεκδικήσουν, με βάση το επίπεδό τους, διακρίσεις παντού και εφέτος. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός πάντα μάχονται για τις μεγάλες διακρίσεις, οπότε δεν βλέπω το λόγο να μην συμβεί και φέτος αυτό.

- Δίδαξες όλους τους εμπλεκόμενους με το ελληνικό μπάσκετ, συμπεριλαμβανομένων των προπονητών. Είσαι ευτυχής τώρα, μετά την αποχώρησή σου και την αποχώρηση του Ίβκοβιτς που ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν Έλληνες προπονητές οι οποίοι έμαθαν από εσένα και από τις καθημερινές μάχες σας;

- Ναι, κάνουν εξαιρετική δουλειά και οι δύο. Αν μπορώ να χαρακτηρίσω την πρώτη σεζόν του Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό μετά την τεράστια επιτυχία του, στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα, θα την χαρακτήριζα άριστη.

Είχαν φοβερή σεζόν. Αλλά σπουδαία ήταν η σεζόν και για τον Παναθηναϊκό. Αυτή είναι η γνώμη μου. Πρωτάθλημα, Κύπελλο και καταπληκτική πορεία στην Ευρωλίγκα, οπότε οι δύο Έλληνες προπονητές δουλεύουν σκληρά και τα αποτελέσματά τους είναι προϊόν της σκληρής αυτής δουλειάς.

- Αν αύριο σε πλησιάσει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος και σου ζητήσει να αναλάβεις την Εθνική Ελλάδας;

- Αυτό είναι κάτι για το οποίο τα είπαμε. Ξέρεις την απάντηση μου, το πόσο αγαπάω την Ελλάδα, αλλά και το πόσο καλή σχέση έχω με τον κύριο Βασιλακόπουλο. Αυτή δεν είναι ερώτηση για μένα. Και εδώ μιλάνε για την πιθανότητα να αναλάβω την εθνική Τουρκίας. Τα ίδια και στη Ρωσία και δεν ξέρω που αλλού. Είμαι προπονητής της Φενέρμπαχτσε και όλος ο χρόνος μου προορίζεται για την ομάδα αυτή. Το μυαλό μου δεν σκέφτεται τίποτα άλλο.

- Άρα μετά τη φυγή του Ίβκοβιτς θα γυρίσεις στην Εθνική Σερβίας;

- Λοιπόν, είμαι προπονητής της Φενέρμπαχτσε και τόσο ο χρόνος όσο και οι σκέψεις μου, είναι για τη Φενέρμπαχτσε και μόνο.

- Ποια είναι η πρώτη λέξη που έμαθες στα τούρκικα ερχόμενος στην Κωνσταντινούπολη; Μποτιλιάρισμα;

- Όχι, όχι.... Serefe…. Σημαίνει «στην υγειά μας».

- Μιλήσαμε με τον Κενάν Σιπάχι και μας δήλωσε πως του αρέσει πολύ ο Διαμαντίδης και θέλει να του μοιάσει Τι κοινό υπάρχει μεταξύ τους;

- Ακολουθούν το ίδιο άθλημα. Όχι εντάξει, είναι ένας πολύ ταλαντούχος παίκτης στον οποίο αρέσει η σκληρή δουλειά. Όπως όλοι οι νεαροί παίκτες που παίζουν πλειμέικερ, αντιμετωπίζει δυσκολίες. Ξοδεύω χρόνο για να τον καθοδηγώ και να δουλεύει σκληρά. Τα πάντα εξαρτώνται από αυτόν. Του μίλησα το καλοκαίρι και του είπα πως τον υπολογίζω για να του δώσω την ευκαιρία να αγωνιστεί. Όχι να είναι στον πάγκο. Το πόσο θα παίζεις του είπα, θα εξαρτηθεί από τη συμπεριφορά σου, την αφοσίωσή σου στο μπάσκετ και ως τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη δουλειά του. Θα έχει μέσα στη σεζόν σκαμπανεβάσματα, αλλά πείτε μου ποιος δεν έχει; Και ο Διαμαντίδης την πρώτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό κάπως έτσι ήταν. Το να συγκρίνουμε τον Σιπάχι με τον Διαμαντίδη είναι άτοπο, αλλά είναι καλό που Σιπάχι αντιλαμβάνεται πόσο σημαντικός είναι ο Διαμαντίδης ως παίκτης. Εγώ λοιπόν του λέω πόσο σπουδαίος είναι και ως άτομο ο Διαμαντίδης, κάτι το οποίο είναι εξ ίσου σημαντικό. Άρα αν στοχεύει στο να γίνει Διαμαντίδης είναι το καλύτερο για όλους μας.

-Υπάρχει ακόμα εκνευρισμός με τον παίκτη, το όνομα του οποίο δεν αναφέρεις (ΣΣ: Σπανούλης);

-Δεν έχει να κάνει με αυτό. Ξέρεις πως είμαι ως προς αυτό. Ό,τι έγινε έγινε και ανήκει στο παρελθόν. Καλύτερα να βλέπουμε το μέλλον και να απολαμβάνουμε τη ζωή. Δεν είμαι άνθρωπος που σκέφτεται έτσι το τι έγινε. Όλοι δικαιούνται σε ένα βαθμό να κάνουν λάθος. Και αν το αντιλαμβάνεσαι το λάθος σου, είναι καλό. Μιλάω πρωτίστως για μένα και μετά για τους υπόλοιπους. Η ζωή είναι γεμάτη τέτοια. Αποφάσεις καλές ή κακές και λάθη και τα πράγματα είναι έτσι.

- Ποιος είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να φτάσει κανείς στην επιτυχία; Μιλάω γενικά και όχι μόνο για τη Φενέρμπαχτσε. Μετά από 22 χρόνια στους πάγκους...

Εδώ μέσα. Στο προπονητήριο πρέπει να ξοδεύεις πάρα πολλές ώρες και σε ομιλίες προς τους παίκτες για να τους εξηγήσεις πως το μπάσκετ δεν είναι μόνο όταν παίζεις, αλλά και άλλες μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Αλλά και το να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και να δίνεις το 101% που μπορεί να έχεις μέσα σου.

- Υπάρχουν διαφορές ή και ομοιότητες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων; Όπως ο χαρακτήρας, ή ο τρόπος ζωής;

- Ακούστε, μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μου έγιναν ήταν για τους νεαρούς Τούρκους παίκτες, τους νεαρούς Έλληνες παίκτες, τους νεαρούς Ισπανούς παίκτες. Τους είπα, όχι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι οι παίκτες σε κάθε χώρα που τους αρέσει να δουλεύουν και αυτοί που δεν τους αρέσει. Υπάρχουν τεμπέληδες και υπάρχουν αυτοί που έρχονται σαν τρελοί να δουλέψουν. Αυτό ισχύει στην Τουρκία, στην Ελλάδα, στην Σερβία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, οπουδήποτε. Υπάρχει κόσμος που θέλει να δουλέψει και υπάρχει κόσμος που δεν θέλει να δουλέψει. Έτσι έχουν τα πράγματα.

- Δεν εννοούσα απαραίτητα τους παίκτες, εννοούσα τη γενικότερη νοοτροπία...

- ΟK, ξέρετε ότι υπάρχει μια μείξη πραγμάτων. Υπάρχουν ακόμα πολλοί Έλληνες που συνεχίζουν να ζουν στην Κωνσταντινούπολη, κάθε μέρα συναντώ και κάποιους από αυτούς. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες και αυτό είναι καλό. Και μετά από τόσα χρόνια συμβαίνουν κάποια πράγματα στις προπονήσεις και χρησιμοποιώ ελληνικές λέξεις και πιστέψτε με τις καταλαβαίνουν. Χαμογελούν και αστειεύονται με αυτό. Είναι πολύ καλοί άνθρωποι, καταλαβαίνουν απόλυτα ποιο ήταν το παρελθόν μου και μιλώντας με Τούρκους πάντα συγκρίνουμε κάποια πράγματα με την Ελλάδα, όπως και με τη Σερβία. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες.

- Εσύ, ο Ντούντα και άλλοι Σέρβοι προπονητές βοηθήσατε τους Έλληνες προπονητές να αποκτήσουν νοοτροπία υπέρ της σκληρής δουλειάς και βλέπουμε τους Έλληνες προπονητές να συνεχίζουν να βελτιώνονται και να βγαίνουν συνεχώς νέοι καλοί κόουτς. Από την άλλη πλευρά δεν βλέπουμε νέους Σέρβους προπονητές να βγαίνουν. Είναι κάτι περίεργο που σε κάνει να ανησυχείς;

- Έχουμε νεαρούς προπονητές που δουλεύουν πολύ, πολύ καλά. Πιστεύω ότι αυτό δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι να τους εμπιστευτεί κάποιος, να τους δώσει ευκαιρίες, γιατί υπάρχει μια περίεργη κατάσταση, όχι μόνο στη Σερβία, αλλά παντού. Ξεκινά οι σεζόν και οι ομάδες αλλάζουν προπονητές μετά από δύο μήνες. Όπως λέω πάντα πρέπει να μιλήσουμε περισσότερο για αυτούς που τους προσέλαβαν, παρά για τους ίδιους τους προπονητές. Πρέπει να καταλάβουν γιατί απέκτησαν κάποιον και να τον εμπιστευτούν, κάθε προπονητή στον κόσμο. Αυτό είναι το κλειδί. Αυτό δεν έχουμε. Το πρόβλημα είναι η εμπιστοσύνη.

- Πως επιβιώνεις με το μποτιλιάρισμα στους δρόμους;

- Αποφάσισα να μείνω σχετικά κοντά στο γήπεδο. Είναι μια διαδρομή 15 λεπτών. Η κίνηση, όμως, είναι τρελή. Είναι σαν την Αθήνα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα υπάρχει κίνηση ή όχι. Είμαι κάποιος που δεν ξέρει ακόμα πολύ καλά την πόλη και αρχικά ήθελα να μείνω στην ευρωπαϊκή πλευρά. Όταν κατάλαβα τι συμβαίνει με την κίνηση, είπα ότι αυτό δεν γίνεται και τώρα είμαι κοντά στο γήπεδο.

- Θυμάμαι την ερώτηση που σου έκανα μετά το Φάιναλ Φορ του 2007, όταν ο Παναθηναϊκός νίκησε την ΤΣΣΚΑ και πήρε το κύπελλο. Θυμάμαι και την απάντηση σου. Η ερώτηση ήταν ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου και η απάντηση σου ήταν η επόμενη προπόνηση. Είναι και πάλι ίδια η απάντηση; Μετά από 22 χρόνια στη δουλειά, μετά από 8 τίτλους στην Ευρωλίγκα και μετά από τόσες διακρίσεις σε εθνικό επίπεδο;

- Αυτός είναι ο μόνος τρόπος . Έρχομαι στην προπόνηση και πραγματικά νοιώθω χαρούμενος εδώ. Ο στόχος μου είναι να συνεχίσω να είμαι χαρούμενος. Να απολαμβάνω τη ζωή μου και τη δουλειά μου πάνω από όλα και έτσι έχουν τα πράγματα. Είμαι άνθρωπος που θα έρθω στην ώρα μου για να αρχίσω την προπόνηση, αλλά είμαι και ένας άνθρωπος που μου αρέσει η ζωή. Πάντα προσπαθώ να τα συνδυάζω αυτά τα δύο. Πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ σημαντικό και προσπαθώ να το κάνω. Αυτός, λοιπόν, είναι ο στόχος, αυτό είναι το κίνητρο. Χωρίς αυτό θα σταματήσω. Το όνειρο μου είναι να έρθει μια μέρα που θα σταματήσω, θα ανοίξω ένα μπιτς μπαρ στην Ελλάδα.

- Σε ποιο μέρος;

- Έχω έναν πολύ καλό φίλο στην Ελλάδα και έχουμε πει ότι θα ανοίξουμε ένα μπαρ που θα λέγεται «Teenagers», γιατί είμαστε σε αυτή την ηλικία. Παρεμπιπτόντως είναι κοντά στη ηλικία μου. Αυτός είναι ο τελικός στόχος. Μια μέρα θα το κάνω αυτό. Το ελπίζω.

- Θα συνεχίσεις να τρέχεις για 7-8 οκτώ χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα εδώ στην Πόλη;

- Ναι θα προσπαθήσω. Αυτό είναι κάτι που με βοηθά να έχω την απαραίτητη ενέργεια για αυτή τη δουλειά και προσπαθώ να προστατεύω τον εαυτό μου. Ειλικρινά. Γιατί ξέρεις ότι μετά από αυτά έρχεται η νύχτα και η νύχτα συνήθως είναι αρκετά μεγάλη.

- Έχεις σκεφτεί τι δουλειά θα έκανες, αν δεν ήσουν προπονητής μπάσκετ, στα 53 σου;

- Νομίζω πολλά πράγματα και λέω πολλά, γιατί στη ζωή έχεις πολλά πράγματα να κάνεις, αλλά ξέρεις ότι για την προσωπική μου ζωή και τα προσωπικά μου πράγματα δεν θέλω να μιλάω πολύ.

- Απλά πες μου μια δουλειά που θα ήθελες να κάνεις;

- Αυτή είναι η δουλειά. Είμαι τώρα 53 ετών , αλλά και στα 60 μάλλον το ίδιο θα κάνω. Μετά θα είμαι στο μπαρ να σερβίρω τον κόσμο!

- Υπάρχει ένα ορόσημο που θες να φτάσεις πριν ολοκληρώσεις την καριέρα σου στο μπάσκετ;

- Όχι, όχι...

- Εξαρτάται από τις συνθήκες;

- Όχι, δεν ξέρω. Το πως νιώθεις κάθε φορά είναι διαφορετικό. Πως μπορώ να υποσχεθώ στον εαυτό μου ότι θα πετύχω κάτι και θα σταματήσω; Αυτό θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα. Έχω οικογένεια, έχω φίλους. Για να είμαι ειλικρινής κάποιοι ήταν έξαλλοι από την απόφαση μου να μείνω έναν χρόνο χωρίς ομάδα. Και όταν ήρθε το καλοκαίρι πολλοί από αυτούς με πίεζαν. Μου έλεγαν «είσαι τρελός; Ένας ακόμα χρόνος χωρίς μπάσκετ; Δεν μπορεί να γίνει αυτό, πρέπει να βρεις μια ομάδα». Και τους είπα αυτή είναι η δική μου ζωή, όχι η δική σας. Επομένως αφήστε με ήσυχο να αποφασίσω κάτι τέτοιο. Αλλά ΟΚ, πάντα είναι καλό να αστειεύεσαι με κάποια πράγματα με τους φίλους σου.

- Για ποιο πράγμα, ή για ποιον λόγο θα θέλεις να θυμούνται το όνομα σου στην Ελλάδα για πάντα, αν όχι για τους τίτλους, αν όχι για τα πρωταθλήματα, αν όχι για κάποιο από τα κατορθώματα σου;

- Πιστεύω ότι ο κόσμος που βρίσκεται κοντά μου, φίλοι και οπαδοί του Παναθηναϊκού, ξέρουν πως είμαι ως άνθρωπος. Και θα ήθελα να με θυμούνται για αυτό. Ένας απλός άνθρωπος που του αρέσει η δουλειά του, απολαμβάνει τη ζωή του με τους ανθρώπους εκεί, που έχει επαφή με όλους και έχει την ευκαιρία που είναι μεγάλη τιμή για μένα, να γίνει πολίτης της Αθήνας.

                                                                                                                                                                                            gazzeta.gr